Roactemra 162mg 180mg/ml Opl Inj Voorgev.pen 4

Reumatoïde artritis (RA) RoActemra, in combinatie met methotrexaat (MTX), is geïndiceerd voor

• de behandeling van ernstige, actieve en progressieve RA bij volwassenen die niet eerder werden

behandeld met MTX. • de behandeling van matige tot ernstige actieve RA bij volwassenen met een ontoereikende

respons op of een intolerantie voor een eerdere behandeling met één of meerdere disease-

modifying anti-rheumatic drugs (DMARD's) of tumor necrose factor (TNF) antagonisten.

Elke voorgevulde pen bevat 162 mg tocilizumab in 0,9 ml.

Tocilizumab is een recombinant gehumaniseerd anti-humaan monoklonaal antilichaam van de immunoglobuline G1 (IgG1) subklasse.

Hulpstoffen met een bekend effect Elke 162 mg/0,9 ml voorgevulde pen bevat 0,18 mg (0,2 mg/ml) polysorbaat 80.

Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie

Onderzoek naar interacties is alleen bij volwassenen uitgevoerd.

Gelijktijdige toediening van een enkele dosis van 10 mg/kg tocilizumab met 10-25 mg MTX eenmaal per week had geen klinisch significante invloed op de MTX-blootstelling.

Farmacokinetische populatieanalyses tonen geen invloed aan van MTX, NSAID's of corticosteroïden op de tocilizumab-klaring bij RA-patiënten. Bij GCA-patiënten werd geen effect van cumulatieve corticosteroïdedoses op de tocilizumab-blootstelling waargenomen.

De expressie van hepatische CYP450-enzymen wordt onderdrukt door cytokines, zoals IL-6, die chronische ontstekingen stimuleren. De CYP450-expressie kan derhalve teruggedraaid worden wanneer met potente cytokineremmende therapieën, zoals tocilizumab, wordt gestart.

In-vitro-onderzoeken met gekweekte humane hepatocyten laten zien dat IL-6 een verlaging van CYP1A2-, CYP2C9-, CYP2C19- en CYP3A4-enzymexpressie veroorzaakt. Tocilizumab normaliseert de expressie van deze enzymen.

In een studie bij RA-patiënten werd een daling van de simvastatinespiegels (CYP3A4) van 57% waargenomen 1 week na een enkele dosis tocilizumab. Dit was tot een niveau gelijk aan, of iets hoger dan, waargenomen bij gezonde mensen.

Wanneer de behandeling met tocilizumab wordt gestart of gestaakt, moeten patiënten die geneesmiddelen gebruiken die worden gemetaboliseerd door de enzymen CYP450-3A4, -1A2 of -2C9 (o.a. methylprednisolon, dexamethason (met kans op oraal glucocorticoïde ontwenningssyndroom), atorvastatine, calciumantagonisten, theofylline, warfarine, fenprocoumon, fenytoïne, ciclosporine en benzodiazepines) en die op individuele basis worden aangepast, worden gecontroleerd omdat de doses mogelijk verhoogd moeten worden om de therapeutische werking te handhaven. Gezien de lange eliminatiehalfwaardetijd (t1/2), kan de invloed van tocilizumab op de CYP450-enzymactiviteit na het staken van de behandeling enkele weken aanhouden.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. Bijwerkingen kunnen nog voorkomen tot 3 maanden of langer na de laatste toediening van RoActemra.

Mogelijke ernstige bijwerkingen Als u één van deze reacties opmerkt, vertel dit dan direct aan uw arts. Deze komen vaak voor: kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 10 mensen

Allergische reacties tijdens of na injectie: • moeite met ademhalen, beklemmend gevoel op de borst of een licht gevoel in het hoofd • huiduitslag, jeuk, netelroos, zwelling van de lippen, tong of gezicht

Tekenen van ernstige infecties: • koorts en rillingen • blaren in de mond of op de huid • buikpijn

Tekenen van levertoxiciteit: Deze komen zelden voor: kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 1000 mensen • vermoeidheid • buikpijn • geelzucht (gele verkleuring van de huid of ogen)

Lijst van andere mogelijke bijwerkingen Als u één van deze reacties opmerkt, vertel dit dan zo snel mogelijk aan uw arts:

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen: Deze kunnen voorkomen bij meer dan 1 op de 10 mensen • infecties van de bovenste luchtwegen, met typische symptomen zoals hoesten, verstopte neus,

loopneus, keelpijn en hoofdpijn • hoog vetgehalte (cholesterol) in het bloed • reacties op de injectieplaats

Vaak voorkomende bijwerkingen: Deze kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 10 mensen • longinfectie (pneumonie) • gordelroos (herpes zoster) • koortsblaasjes (orale herpes simplex), blaren • huidinfectie (cellulitis), soms met koorts en rillingen • huiduitslag en jeuk, netelroos • allergische (overgevoeligheids)reacties • ooginfectie (conjunctivitis) • hoofdpijn, duizeligheid, hoge bloeddruk • zweren in de mond, maagpijn • het vasthouden van vocht (oedeem) in de onderbenen, gewichtstoename • hoesten, kortademigheid • verlaagd aantal witte bloedcellen, vastgesteld bij bloedonderzoek (neutropenie, leukopenie) • afwijkende leverfunctietesten (verhoogde transaminasen) • verhoogd bilirubine, vastgesteld bij bloedonderzoek • verlaagde hoeveelheid fibrinogeen (een eiwit dat bij de bloedstolling betrokken is) in het bloed

Soms voorkomende bijwerkingen: Deze kunnen voorkomen bij minder dan 1 op de 100 mensen • infectie van de darmuitstulpingen (diverticulitis; koorts, misselijkheid, diarree, verstopping

(obstipatie), buikpijn)